వసంతం

నువ్వు నవ్వినా ప్రతిసారి
నా గుండె గూటికి వసంతం వచ్చింది
కాని నన్ను విడిచి నీవు చేజారిన క్షణం
నా జీవితం తడి ఆరిన గోదారైంది
ఎడారిగా మారిన బ్రతుకులో
నీతో గడిపిన క్షణాలు
ఒయస్సిస్సుల నన్ను వెక్కిరిస్తున్నాయి
నిశిధి నిండిన కనులు వెలుగు రేఖకై
అలమటిస్తున్నాయి

హైకులు

నువ్వు నాకు దురమవుతున్నప్పుడు
సునామిని చూసాను నా కళ్ళలో